Joost Elschot
Bernadette Zdrazil
Jan Tromp
Stijn Ter Braak
Brent Decraene
Ruben De Smet
Nina Marte Wilson
Emma Van Den Broeck
Guido Pupulin
Maika Garnica
Hofmans maakt sculpturale parabels. Hij is gefascineerd door wat hij de Karikaturisering van de Realiteit noemt, een mechanisme dat hij ziet ontspringen uit onder andere de informatieparadox - waarbij een overdosis aan informatie een beperking oplegt aan de verwerking ervan, om dan de gemakkelijkst verteerbare kenmerken van een persoon, zaak, gebeurtenis als tot diens essentie te rekenen. De karikaturen die hieruit volgen voert Hofmans naar voren als personages - beginnend bij zichzelf - van het immer groeiend theaterstuk dat zijn praktijk vormt. Elk werk kan gezien worden als een aparte scene waarin deze personages - als representaties, metaforen van een pervertering van dominante narratieven - het met elkaar moeten doen. Volgens de piepjonge Metamoderne traditie schuilt er een pendulumbeweging achter elke handeling in Hofmans’ praktijk. De aantrekking van de ene extremiteit naar het andere, met om het even welk onderwerp, in eender welk spectrum, werkt als motor voor zijn kunstwerken.
Met een indiscriminatoire houding hanteert Hofmans’ een multidisciplinaire kunstenaarspraktijk. Hij gelooft niet in het onderscheid dat wordt gemaakt tussen het fysieke en het digitale - het laatste is een onderdeel van het eerste, en kent dus geen harde grens - maar gebruikt een waaier aan technieken die, zogezegd, een fysieke en digitale variant hebben. Tekenen, boetseren, modelleren, schilderen, filmen, 3dprinten,textiel, etc. Allen om tot kunstwerken te komen die veelal een sculpturaal bestaan leiden, maar evengoed een schilderkundige of audiovisuele.
https://www.instagram.com/hofmans.fabrice